“Ucho pływaka” nie jest rzadką dolegliwością. Jednak aby lepiej pojąć jej istotę warto trochę przybliżyć budowę ucha, ponieważ to zewnętrzna część ucha odgrywa tu kluczową rolę.
Ucho człowieka składa się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Na ucho zewnętrzne składają się – małżowina uszna, przewód słuchowy zewnętrzny i zewnętrzną stroną błony bębenkowej. Rola przewodu słuchowego zewnętrznego polega głównie na doprowadzaniu fal dźwiękowych do błony bębenkowej.
Błona bębenkowa jest bardzo delikatną, silnie unerwioną membraną odbierającą fale dźwiękowe. Dlatego trzeba chronić ją przed wszelkimi zanieczyszczeniami, do których zaliczamy m.in. bakterie i grzyby, które często znajdują się w wodzie.
“Ucho pływaka” – przyczyny
Długotrwałe przebywanie w wodzie lub w wilgotnym otoczeniu może zakończyć się zapaleniem ucha zewnętrznego. Za rozwój infekcji odpowiedzialne są najczęściej pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) oraz gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) znajdujące się w wodzie. Do zakarzeń dochodzi najczęściej podczas kąpieli w basenie, jeziorze lub morzu.
Poza kąpielami czynnikami sprzyjającymi powstawaniu “ucha pływaka” mogą być również:
– wąskie przewody słuchowe zewnętrzne utrudniające wypływanie wody na zewnątrz,
– nadmierna produkcja woskowiny;
– intensywne czyszczenie uszu patyczkami higienicznymi, co może prowadzić do mikrourazów naskórka wyścielającego kanały słuchowe;
– używanie zatyczek do uszu;
– korzystanie ze słuchawek dousznych;
– alergie skórne, – podrażnienia spowodowane noszeniem biżuterii usznej lub używaniem lakieru do włosów.
Objawy “Ucha pływaka”
Wyróżnia się kilka rodzajów objawów “ucha pływaka”: objawy łagodne, objawy o nasileniu umiarkowanym, objawy zaawansowane.
Objawy łagodne najczęściej zaczynają się od świądu, zarumienienia w okolicy ucha środkowego i wycieku bezbarwnego płynu. W trakcie nasilania się objawów, świąd wraz z wyciekiem mogą być bardziej intensywne, pojawia się ból. Wyciek może posiadać już ropny charakter. Pojawia się też niedosłuch i uczucie wypełnienia w uchu.
Objawom zaawansowanym towarzyszy zwykle silny ból, zablokowanie przewodu. Czasem występuje też obrzęk szyjnych węzłów chłonnych i gorączka.
W wypadku zaniedbania leczenia
Zaniedbanie leczenia “ucha pływaka” może doprowadzić zarówno do okresowych, jak i trwałych problemów zdrowotnych. Są to między innymi: zapalenie tkanek głębokich; upośledzenie słuchu (przejściowe lub długotrwale); zapalenie chrząstki lub uszkodzenie kości. Zdarza się, że zapalenie ucha zewnętrznego obejmuje swoim zasięgiem inne części czaszki (np. nerwy czaszkowe lub obwodowe).
Leczenie
Najlepiej, kiedy udamy się do otolaryngologa zauważywszy już pierwsze objawy, na przykład lekkie zarumienienie i świąd. Wtedy leczenie może się sprowadzić tylko do dokładnego oczyszczenia ucha i zastosowania miejscowych leków przeciwzapalnych. Przy większym nasileniu w grę już mogą wchodzić antybiotyki, przeciwzapalne steroidy i środki przeciwgrzybicze.
Profilaktyka
- Utrzymuj uszy w suchości – pamiętaj aby wysuszyć uszy po pływaniu lub kąpieli
- Jeśli używasz lakier do włosów, zadbaj o to aby nie dostawał się do uszu.
Pamiętajmy jednak, że w przypadku nawet najlżejszych niepokojących objawów odpowiednie badanie lekarskie pozwoli nam na poczucie komfortu nie tylko fizycznego, ale i psychicznego.
Źródła:
prof. Beata Zielnik-Jurkiewicz „Zapalenie ucha zewnętrznego – ucho pływaka”
Wpisz treść tutaj